Çok yıllar öncesinde yitirdim babamı. Bu dünyadaki zamanı doldu ve asıl vatana ahiret yurduna göç etti sevgili babam. Ondan hep iyilik öğrendim. Onu kendime rehber edindim. Şakacı, dost ve iyi bir rehberdi babam. Pek çok şey hala aklımdadır sözlerinden. Şimdi onu anlatan onlarca şey yazabilirsem de nedense suskun içim. Tek bir söz söylemek istemiyor kalemim. Süslü sözlerle anlatmak istemiyorum onu yada ona dair cümleler kurmak istemiyorum.
Hayatta dayanağım, sığınağım, barınağımdı babam. Onun sözleri güven verirdi bana. Hep söylediği " ben sana güveniyorum kızım, sen yaparsın" dediğinde kendimi kahraman gibi hissederdim. Ve mutlaka başarırdım, o sözler bana güç ve yapabilme azmi verirdi. Şimdi başka bir boyutta, başka bir dünyanın misafiri olsa da ben yine onun sıcacık sevgi dolu bakışlarını yüreğimde saklıyorum ve" babam yıllar, yollar ve hatta ölüm girsede araya bil ki seni canımda saklıyorum. Sen yine benim kıymetlim, canım biricik sevgili babamsın. Umarım sonsuz saadet yurdunda yine benim yanımda olacaksın."
Allah rahmetini esirgemesin ve cennetinde ağırlasın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder