Ben bir Işığım...

Bütün insanlık bir bedense ben o bedende bir hücreyim. Bir tek hücrenin bile eksikliği bütün bedenin hastalığına yada belki görmemesine belki duymamasına neden olabilir. Ben bu dünyada olmasaydım. Dünya böyle bir yer olmayacaktı. Hayatında olduğum ve hayatına dokunduğum insanlar, yanından geçtiğim, sevdiğim, konuştuğum, baktığım, gördüğüm sadece çarpıştığım, sadece yer verdiğim. Sadece gülümsediğim. Bütün bu insanların hayatında ben olmayacaktım. Bana dair duygular olmayacaktı. Öyleyse ben dokunduğum herkese sadece umut, ışık, sevgi, can olmalıyım. Dokunduğum hayatlarda, anlam olmalıyım. Bir koku, bir tad, bir bakış, bir gülüş olmalıyım. 
Önceki gün, iki yaşlı bayan alışveriş mağazasında geziyorlardı. Bir şeyler alıyorlardı. Birisi dedi öbürüne " ohoooo o kadar yaşayacak mıyım, onu kullanacak kadar? boş versene" Ben duydum bu sözü 'evet' dedim " Evet, sağlıkla ve huzurla daha nice güzel günler belki yıllar yaşayacaksınız" dedim. Hep birlikte güldük. İnşallah dedik. O gün orada olmasaydım o bayanın o sözüne hayat böyle bir yankıyla cevap vermeyecekti. O soru sordu ben cevapladım. evet dedim. evet güzel günler hep var. 
IŞIK*