Hep aynı sessizlikle geliyor gece
Hep aynı yalan dolan masalları dinliyorum yine
Hep aynı yüzler, hep aynı sesler peşimde
Anlatamıyorum, inandıramıyorum kendime…
Sen benim yarım kalan cümlelerimsin
Hiç söyleyemediğim, söylemediğim o sözlerim...
Sen benim hiç ısınmayan ellerimsin
Hiç unutamayan, unutmayan o kalbim
Sen benim eksik kalan yerimsin…
Kapattığım pencereler, Güneşlere çektiğim o perdelerim
Sen benim hiç sevmediğim sessizliğimsin ..
Kaybettiğim yolum, korktuğum karanlık, hiç tutamadığım o yeminlerim
Sen benim terk ettiğim şehirlerimsin
Düştüğüm çukur, uzanan ellerim, hiç tutunamadığım o gidenlerim
Sen benim kovulduğum cennetimsin...
Eğdiğim yüzüm, sövdüğüm aydınlığa hiç açamadığım o gözlerim ..
Cem Adrian
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder